Bu şiiri hiç duymadınız...

Peygamber Efendimiz (asm)’ın muhterem annesi Hz. Âmine validemizin vefâtına yakın, (m.577) ölüm döşeğinde, altı yaşındaki oğlu Resûl-ü Ekrem (asm)’ın mübârek yüzüne ve mahzûn gözlerine
baka baka söylediği şiir şöyledir:

Ey ma‘sûm ve güzel evlâdım!
Ey temizlerden de tertemiz
günahsız çocuğum.
Seni Allah’ın rahmetine
emânet ediyorum,
Ve öyle de bırakıp gidiyorum,
Rabbim, seni ve hayatını
mes‘ud ve bereketli kılsın.
Anneciğinin yokluğundan
hiç üzüntü duyma.
Sen Allah’a emânetsin.

Ey bir rüyanın kurbanı olacakken,
Allah’ın lütfu ve ikrâmı sâyesinde
kurtuluş sadakası ile
ecel cellâdının pençesinden
yakayı kurtaran
Abdullâh’ın ma‘sûm yavrusu olan sen!
Eğer düşlerim doğru çıkacak olursa
sen bütün insanlara ve cinlere
gönderilecek son peygambersin.
Bütün insanlara helâl ve
haramı bildirmeye
Bütün gerçekleri çerçevelemeye
Ve ceddin İbrâhîm
Aleyhisselâm’ın dini,
İslâmiyet’i tekrar hayatlandırıp,
duyurmaya me’mûrsun.


Çünki Allah, İbrâhîm Aleyhisselâm gibi seni de
Putlardan ve puta tapanlara uymaktan korumuştur!
Her yaşayan ölecektir
Her yeni eskiyecektir
Her çok tükenecektir
Her yaşlı göçecektir.

Ve ben de bir gün öleceğim.
Fakat Sen’in gibi temiz ve
tertemiz bir evlâd doğurdum
Ardımda senin gibi büyük ve
hayırlı bir evlâd bırakıyorum.
Bunun için adım ölmeyecek,
sonsuza dek hayırla anılacağım.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails